म्याग्दीको मालिका गाउँपालिका वडा नं २ रुम बेली तल्लो गाउँका भारीबहादुर पर्तेल शरीरभरि बाँसको चोयाले बुनेको लुगामा वसन्तपुर दरबार क्षेत्रमा भेटिनु भयो ।
दैनिक हजारौँ आन्तरिक र बाह्य पर्यटक आउने वसन्तपुर दरबारको गद्दी बैठक अगाडि उभिरहनु भएका पर्तेलसँग पर्यटकहरु फोटो खिच्न वा नजिक पुगेर उहाँको पोशाक छाम्न पुग्छन् । छत्रे टोपी चस्मा, महला (गाईगोरीको मुखमा लगाइने) जस्तै मास्क, कोट, ब्यागदेखि जुत्तासम्म चोायाले बनाउनुभएको छ पर्तेलले ।
गाँउघरमा आफूले बनाएको सामग्रीहरु बिक्री नभएपछि निराश बन्नुभएका पर्तेललाई काठमाडौँ जान गाउँका मान्छेले सल्लाह दिए । आफुले बनाएका केही सामग्रीसहित उहाँ काठमाडौं आइपुग्नुभयो । आफुले बनाएका लुगा लगाएर मान्छेको चहलपहल हुने ठाउँमा उभिँदा आम्दानी पनि हुन थालेपछि उहाँ एक पटक गाँउ पुगेर थप सामानसहित काठमाडौँ आउने तयारीमा हुनुहुन्छ ।
पर्तेलले केही वर्षयता जंगलबाट निगालो ल्याई त्यसबाट चोया निकालेर टोपी, कोट, इस्टकोट, पाइन्ट, जुत्ता, झोला, मनिब्या लगायत पोशाक बनाउने गर्नुभएको छ ।
वसन्तपुरमा दरबार क्षेत्रको गद्दी बैठक अगाडी उभिनुभएका पर्तेलले न्युजपोलारसँग भन्नुभयो, “अहिले त चोयाका पोशाक भाडामा समेत लैजाने गरेका छन् । केटाकेटीहरुले मेरो पोशाक लगाएर मोबाइलमा फोटो खिच्छन्, टिकटक बनाउँछन् र मलाई पैसा दिने गरेका छन्, कमाइ राम्रै छ ।’
पर्तेलले पोशाकका अतिरिक्त चोयाबाट घरायसी सामग्रीहरु डोका, नाम्ला, भकारी, थुन्सेलगायतका सामग्रीहरु पनि बनाउनु भएको छ । कृषि सामग्रीहरु गाउँघरमा फाट्टफुट्ट बिक्री भए पनि पोशाकहरु खासै बिक्री नहुने उहाँले बताउनुभयो ।
त्यसपछि चोयाबाट बनेका पोशाक लगाएर प्रर्दशन गर्न थालेपछि बिक्री वितरण गर्न थालेको उहाँले बताउनुभयो । उहाँले भन्नुभयो, “यस्ता पोशाकले हाम्रो पुरानो जीवन र पुर्खाहरुको त्यतिबेलाको अवस्थालाई पनि सम्झाउँछन्, स्थानीय सरकार वा सम्बन्धित निकायले सहयोग गरेमा म अझ राम्रा हस्तकलाका सामग्रीहरु बनाउन सक्छु, मात्र सहयोगको खाँचो छ ।”
